Beste JMSuper-11 managers,

Eindelijk! Na jaren trouwe deelname (hoeveel precies? Geen idee, maar het zijn er een hoop) is het dan toch echt gebeurd: kampioen. Mijn eerste titel met Kezmania40 is binnen, en ik moet zeggen… het voelt goed. Beter dan een dik persoonlijk record op de halve marathon. En dat zegt genoeg.

De schaal overnemen van Frank van der Leek voelt als het stokje overnemen van een waardige kampioen. En het mooiste is: jullie hebben 'm? Hij is nog steeds van óns! De schaal blijft keurig in Eindhovense handen – zoals het hoort.

In het verleden stond ik nog eens in een halve finale van de beker, maar die werd vakkundig onderuitgehaald door dat ene magische coronajaar waarin voetbal, sociale interactie en gezond verstand allemaal op pauze stonden. Sindsdien bleef ik bouwen, puzzelen, gokken… en nu dus eindelijk: de beloning.

Een dikke pluim voor Johan en Martin, de drijvende krachten achter JMSuper-11. Het is overduidelijk hoeveel tijd, energie en liefde erin zit. Het spel leeft, en komt steevast terug op verjaardagen, appgroepen en feestjes in de vriendengroep – al is het maar om een vriend genadeloos te wijzen op die net gepakte gele kaart, knullige eigen goal of totaal overbodige tweede gele in minuut 91.

Rest mij nog om iedereen succes te wensen komend seizoen. Ik ga proberen de schaal te verdedigen, maar als het niet lukt… dan hoop ik dat hij bij een waardige opvolger terechtkomt. Liefst eentje met rood-wit in het hart, maar ik ben de moeilijkste niet.

Groet,
Kezmania40